Τα έργα και οι ημέρες του Φαλακρουανδρεαθεόδωρου Σκείλου ξεκίνησαν σαν παραμύθι για παιδιά με προηγμένη φαντασία, εξελίχθηκαν σε φάρσα και κατέληξαν σε σαρκασμό. Ο περίεργος, καρικατουροποιημένος ήρωας με το εντελώς ασυνήθιστο όνομα είναι τύπος ιδιότροπος, έχει δηλαδή ιδίους τρόπους οι οποίοι συχνά άπτονται του παραλογισμού, παρατηρεί γύρω του με σαρκασμό και εμβρίθεια, του αρέσει να ψάχνει και να χώνει παντού τη μύτη του, μοιάζει φαινομενικά ευκολόπιστος, ενώ στο βάθος του είναι τελείως δύσπιστος και δείχνει υποταγμένος στο σύστημα ενώ οι ιδιότυπες μέθοδοι σκέψης και δράσης του διέπονται ουσιαστικά από αναρχισμό.
Κι όποιος δεν συμφωνεί, πως για τίποτε άλλο δεν αξίζουν οι σύγχρονες αλλοπρόσαλλες κοινωνίες παρά μόνο για σαρκασμό, ας μη κάνει τον κόπο να ανοίξει το βιβλίο.