Από την εποχή που ο μεγάλος δάσκαλος Βαν Άικ αναμετριόταν με την εφεύρεση της ελαιογραφίας, πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι. . . της ζωγραφικής. Ντα Βίντσι, Μιχαήλ Άγγελος, Ραφαήλ, Ενγκρ, Ντελακρουά, Μονέ, Σεζάν, Πικάσο: καθένας απ’ αυτούς τους μεγάλους ζωγράφους προσπάθησε να εξαντλήσει τις δυνατότητες που προσφέρουν στον καλλιτέχνη τα ελαιοχρώματα. Στο ανά χείρας βιβλίο, αφού γίνεται μια ιστορική αναδρομή και αναφορά στην εξέλιξη της ελαιογραφίας, παρουσιάζονται μια σειρά από εργαλεία και υλικά που χρησιμοποιούνται στη ζωγραφική με ελαιοχρώματα: κατασκευή χρωμάτων, βερνίκια, διαλυτικά, συσκευασίες και πινέλα, με άλλα λόγια όλη η «σκευή» του καλλιτέχνη. Από ένα εγχειρίδιο όπως αυτό, όμως, δεν θα μπορούσε να λείπει και μια σειρά από ασκήσεις στην ελαιογραφία: με παραδείγματα και συμβουλές, με ξεχωριστές και εύκολες «χρωματικές δομές», ο αναγνώστης θα μάθει πώς ζωγραφίζεται ένας κύβος, μια σφαίρα, μια νεκρή φύση κ.λπ. σε διαφορετικά στάδια. Και επειδή η πράξη είναι μισή χωρίς τη θεωρία, υπάρχει ένα κεφάλαιο αφιερωμένο στην αρμονία και τη θεωρία των χρωμάτων, έτσι ώστε ο ζωγράφος να αποκτήσει ευρύτερη γνώση των σχέσεων που υπάρχουν στο εσωτερικό του πίνακα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]