`Υπέροχος ο σιδηρόδρομος! Θα του τα συγχωρούσα όλα μόνο και μόνο για τη διαδοχή των τοπίων πίσω από το παράθυρο`. (Χ. Α. Μουνιόθ Ρόχας) `Τα διηγήματα που παρουσιάζονται σε αυτή τη συλλογή, από την Ισπανία, την Αργεντινή και το Μεξικό, είναι ένα δείγμα μόνο αυτού του είδους λογοτεχνίας που εμπνεύστηκε από το τρένο, έχοντάς το ως σκηνικό ή ως θέμα. Όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, είναι διηγήματα διαφορετικά μεταξύ τους τόσο στο ύφος όσο και στη σύλληψη, αλλά όλα τους καταδεικνύουν τα ίχνη που έχουν αφήσει τα τρένα στα τοπία της λογοτεχνίας και της γεωγραφίας μας. Ίχνη ανεξίτηλα και μυθικά που συμπλήρωσαν ήδη δύο αιώνες ζωής και που έχουν ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να διανοηθεί κανείς πλέον τη λογοτεχνία δίχως τρένα, κατά τον ίδιο τρόπο που και τα τρένα έχουν αναγορευθεί, εξαιτίας ακριβώς της λογοτεχνίας, σε ένα από τα μεγάλα σύμβολα της εποχής μας`. (Χ. Γιαμαθάρες)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
