Το σωφρονιστήριο του Σάο Πάολο, στην περιοχή του Καραντιρού, υπήρξε η μεγαλύτερη φυλακή της Βραζιλίας. Το 1989, όταν ο γιατρός Ντράουζιο Βαρέλλα άρχισε να προσφέρει εκεί εθελοντικά τις υπηρεσίες του για την πρόληψη του AIDS, στέγαζε πάνω από επτά χιλιάδες διακόσιους φυλακισμένους. Η φυλακή αυτή υπήρξε χώρος που διαδραματίστηκαν αμέτρητες ανθρώπινες ιστορίες, τα αιματηρά επεισόδια του Οκτωβρίου του 1922, ενώ υπήρξε επίσης το επίκεντρο της μεγαλύτερης διαμαρτυρίας που έχει λάβει χώρα στις βραζιλιάνικες φυλακές, όταν είκοσι εννέα φυλακές εξεγέρθηκαν ταυτοχρόνως, το Φεβρουάριο του 2001. (. . .) Ο Ντράουζιο Βαρέλλα στο βιβλίο αυτό αφηγείται και καταγράφει την προσωπική του εμπειρία: είναι φανερή η διάθεσή του να ασχοληθεί με την περίπτωση του κάθε φυλακισμένου χωριστά, έστω και κάτω από εντελώς ακατάλληλες συνθήκες για εξατομικευμένη προσέγγιση. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]