Δέκα έως δεκαοχτώ χρόνια χωρίζουν τα δύο μέρη της ανθολογίας. Η ποιητική παραγωγή του δεύτερου μέρους είναι κυρίως των δύο τελευταίων ετών. Η εκλογή των ποιημάτων δεν έγινε μόνο με κριτήριο τη χρονική συμμετρία μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου μέρους. Η ανθολόγηση του πρώτου μέρους έγινε το 1977 με τη βοήθεια του Tommy Olofsson καταβάλλοντας προσπάθεια να πάρει τον χαρακτήρα ντοκουμέντου, να παρουσιάσει δηλαδή σύγχρονους ποιητές διαφόρων τάσεων και επιπέδων χωρίς να δοθεί μεγάλη σημασία στη μικρή χρονική απόσταση μεταξύ των συλλογών από τις οποίες τα ποιήματα διαλέχτηκαν. Στην αρχική εκείνη συλλογή, θέλησα να προσθέσω ποίηση των ίδιων ποιητών γραμμένη δέκα περίπου χρόνια αργότερα, ώστε να μπορέσει κανείς να παρακολουθήσει την εξέλιξη στο ύφος, το ήθος και τη θεματογραφία των ποιητών αυτών. [...]
Μια ανθολογία με τόσα πολλά και γνωστά ονόματα απαιτεί ίσως μια εκτεταμένη εισαγωγή. Ωστόσο μια τέτοια εισαγωγή ίσως είναι περιττή, ακριβώς επειδή η μεγάλη αντιπροσώπευση επιτρέπει στον αναγνώστη να σχηματίσει μόνος του μια εικόνα σχετικά πλήρη της ποιητικής παραγωγής στη Σουηδία σήμερα. Οι διάφορες πλευρές και κατευθύνσεις αυτής της ποίησης διαγράφονται έκδηλα, όσο και αν υπάρχουν αρκετοί ποιητές που για πολλούς είναι καλύτεροι από μερικούς της ανθολογίας. Πιστεύω ότι η απουσία τους δεν αλλάζει τη συνισταμένη των αρχικών μου σκέψεων: να γίνει μια ανθολογία-ντοκουμέντο, να δοθεί η εικόνα μιας γενικής ποιητικής κατάστασης - μιας κατάστασης σε δύο μέρη που ενώ είναι σταθμοί για την ίδια την ανθολογία, για τη Σουηδική ποίηση δεν είναι πάρα δύο σημεία στην πορεία της. [...]
Λουντ, 29 Οκτωβρίου 1987
Βασίλης Παπαγεωργίου
