Οι μοναχοί ανά τους αιώνες διαμαρτύρονται - δίκαια τις περισσότερες φορές - ότι οι επίσκοποι δεν συμπεριφέρονται απέναντί τους ως πατέρες, αλλά ως προϊστάμενοι και μάλιστα δυναστικά· ως εκ τούτου εύλογο είναι να αναζητούν ποικιλοτρόπως διεξόδους ανεξαρτησίας. Έτσι, κατά καιρούς συχνά αμφισβητείται η επισκοπική δικαιοδοσία επί των ιερών μονών και των μοναχών, οι οποίοι αναζητούν περισσότερη ανεξαρτησία έναντι των προϊσταμένων τους επισκόπων για την προαγωγή των μοναστικών ιδεωδών τους (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]