Ο Τίτος Λίβιος υπήρξε ο πρώτος Ρωμαίος ιστορικός που επιχείρησε το γιγάντειο έργο της συγγραφής της ιστορίας της Ρώμης. Δίκαια θεωρήθηκε ως ένας απ` τους μεγαλύτερους Ρωμαίους ιστορικούς, επειδή συγκέντρωσε με επιτυχία τα ιστορικά γεγονότα, αφομοίωσε το ιστορικό υλικό του έτσι ώστε να δώσει τον χαρακτήρα του πνεύματος του στην ιστορία του. Τιμήθηκε για τη φιλαλήθεια και την επιεική και φιλάνθρωπη αντίληψη και κρίση των γεγονότων και των προσώπων για τα οποία αφηγήθηκε. Ο Τίτος Λίβιος πλησιάζει το πνεύμα του Βιργιλίου είτε εξαιτίας του σπουδαίου θέματος που πραγματεύεται η ιστορία του, είτε εξαιτίας της μεγάλης πατριωτικής του έμπνευσης, η οποία ζωογονεί το πνεύμα του. Μεταφέρει στον αναγνώστη της Ιστορίας του όλα τα αισθήματα των δυστυχισμένων προσώπων και τα παράπονα των απελπισμένων ανθρώπων. Εισάγει στην ιστορία του μια μεγάλη πινακοθήκη ιστορικών προσωπογραφιών. Κάνει τους ήρωες του ζωντανούς με τη σκιαγράφηση των χαρακτήρων τους και τις αγορεύσεις (δημηγορίες) τους. Διαθέτει τη μεγάλη τέχνη να προσαρμόζει το ύφος του στο θέμα που περιγράφει. Δημιουργεί ως ιστορικός ένα έργο τέχνης που συγγενεύει με την ποίηση στο ύφος και στην επεξεργασία. Ακολουθώντας το πνεύμα της νεότερης στωικής φιλοσοφίας (Ποσειδώνιος) βλέπει στην ιστορία ένα αρμονικό και γεμάτο από σκοπιμότητα πρόγραμμα και σχέδιο. Για τον Λίβιο η άνοδος της Ρώμης είναι έργο θείας πρόνοιας. Ο Τίτος Λίβιος πιστεύει στη θεία φύση της τάξης του κόσμου, για την οποία υπάρχουν οι Θεοί της Ρωμαϊκής θρησκείας. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]