Το Ω... ένα κείμενο που γράφτηκε στα αγγλικά στο τέλος της λογοτεχνικής πορείας της Καίης Τσιτσέλη. Ζώντας το αμετάκλητο γεγονός του επερχόμενου θανάτου της, προσπαθεί να παλέψει με την επανάληψη, με τον χρόνο, «με εκείνα τα παράξενα μεγάλα κενά, όταν είμαι εντελώς απούσα (πού;) και τα πάντα μπορούν να επιδιορθωθούν, να επανατοποθετηθούν, να αποκατασταθούν, να επανεπιβληθούν, χωρίς να το ξέρω».
Το Α... ένα μικρό βιβλίο με εικόνες και ένα ποιηματάκι, γραμμένο και δεμένο από την ίδια τη συγγραφέα σε παιδική ηλικία, αφιερωμένο στον πατέρα της, τον μέντορά της.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
