Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο. `Είναι η ώρα για ύπνο, μικρέ μου.` Η ώρα για ύπνο - για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους. Ο κόσμος είναι μια αναμονή. Τίποτε περισσότερο δεν θα μπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή. Κατόπιν όλα κλείνουν. Σφαλίζουν. Είναι η ώρα για ύπνο. Το αγόρι κοντοστάθηκε. Με την παλάμη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη. Την κρατούσε. Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει. Τώρα θα την πετούσε. Τώρα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]