Ο αστυνόμος Μονταλμπάνο βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής του. Η απόλυτη ανάγκη του για μοναξιά, όσο περνάνε τα χρόνια και δεν αποφασίζει να «νοικοκυρευτεί» κι αυτός, όπως όλος ο κόσμος, δημιουργεί προστριβές και συγκρούσεις με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Ταυτόχρονα, και όπως συνήθως, έχει να αντιμετωπίσει μια δύσκολη υπόθεση εξαφάνισης προσώπων που, «εξ επαγγέλματος», παρέσυραν δεκάδες μικρούς επενδυτές και «οικειοποιήθηκαν» τις καταθέσεις τους - χρήματα που συνήθως αποκαλούμε «τους κόπους μιας ζωής». Ωστόσο, αυτή η ιστορία δε μοιάζει «αστυνομική». Βήμα βήμα, με υπομονή και πολλή σκέψη ο Μονταλμπάνο αντιλαμβάνεται ότι η υπόθεση αυτή δεν κρύβει αυτό που εκ πρώτης όψεως αφήνει να εννοηθεί - δηλαδή μυστήριο. Πρόκειται για την τραγωδία της αφοσίωσης. Της απόλυτης πίστης σε κάτι ή σε κάποιον, που καταλήγει σε μονομανία, σε αδιέξοδο, σε δράμα. Για την πεισματική άρνηση της απώλειας αν και όλα συνηγορούν υπέρ της αποδοχής της.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]