«Ιούλιος. Ανηφόριζα για το σπίτι και σκεφτόμουν: `δουλειά - δουλειά - επιβίωση`, αυτό ήταν το όνειρό μου; Η ζεστή ήταν αφόρητη, οι αναθυμιάσεις απ’ τα σκουπίδια μ` έπνιγαν... Ξαφνικά μια εικόνα προβάλλει μπροστά μου. Πασχαλιές! Η ψυχή μου πλημμύρισε από ευφορία... Μόλις μπήκα στο σπίτι, πήρα ένα τετράδιο και άρχισα να γράφω. Ήταν μια έκλαμψη! Δεν είχα κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου, το άρωμα της πασχαλιάς με οδηγούσε. Το ταξίδι μέσα στο χρόνο είχε αρχίσει. Βρέθηκα στη Θράκη στο τέλος της δεκαετίας του `50, μια εποχή που σημάδεψε την Ελλάδα: Σχέδιο Μάρσαλ, αμερικανική `βοήθεια`, φτώχεια, μετανάστευση, `Μικρός Ήρωας`... Οι μνήμες της Κατοχής, του Εμφυλίου ήταν νωπές ακόμη. `Το Γραμματοκιβώτιο` δεν είναι νοσταλγία του παρελθόντος -άλλωστε η κάθε εποχή, η κάθε ηλικία έχει την δική της ομορφιά. Είναι η καταγραφή μιας εποχής, μέσα από την καθημερινή ζωή μιας έφηβης, της ηρωίδας-αφηγήτριας. Ένα κορίτσι που αγαπά τα βιβλία, που ονειρεύεται χώρες μακρινές, που αλληλογραφεί με πολλά παιδιά από το εξωτερικό προσπαθώντας να γνωρίσει καινούργιους ανθρώπους, καινούργια μέρη... Τα γράμματα ήταν ο κόσμος της. Ένας κόσμος δίχως σύνορα, γεμάτος όνειρα και ελπίδες».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]