Η ιστορία του Αλή Πασά αναμφισβήτητα αποτελεί μια περίοδο άξια για περαιτέρω μελέτη και στάθμιση παραγόντων και ενεργειών και από τις δυο μεριές, τουρκική κι ελληνική. Η ιστορία αυτή είναι τόσο δεμένη με την Ήπειρο, όσο και οι κάτοικοί της με τα κακοτράχαλα βράχια της. (. . .) Παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια, ο θρύλος του Αλή, στην άμοιρη την Ήπειρο, μολογιέται ακόμα από στόμα σε στόμα θυμίζοντας στους επίγονους την ακατάβλητη δύναμη της φυλής μας να επιβιώνει και ν` ανδρειεύεται έστω και με κατακτητές σαν τον Αλή. Εγώ μην μπορώντας να προσφέρω τίποτε περισσότερο στη γενέτειρά μου Ήπειρο της προσφέρω στα ελληνικά τούτο το βιβλίο, που μ` έκανε να βιώσω, έστω και νοερά, όσα είχα την τύχη να διαβάσω και να μην τα ζήσω. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]