Το βιβλίο μου, πριν εκδοθεί, το έδειξα σε τρεις Εβραίους φίλους μου, με τον κίνδυνο να τους χάσω. Ο πρώτος απόρησε που έγινα ξαφνικά. . . αντισημίτης και αραβόφιλος. Ο δεύτερος είπε μόνο: «Κι έτσι να είναι, η δημοκρατικότερη χώρα στον κόσμο, πάντως, είναι το Ισραήλ». Ο τρίτος μου ομολόγησε ότι από καιρό ήθελε να γίνει μέλος της εβραϊκής αντισιωνιστικής οργάνωσης Νατουρέι Κάρτα και τώρα αποφάσισε να το κάνει. Αντισημίτης δεν είμαι. Αν ήμουν, θα ήταν λίαν οξύμωρο να είμαι ταυτόχρονα φιλοάραβας, όταν ξέρουμε ότι οι περισσότεροι σημίτες στη γη είναι. . . οι Άραβες. Το Ισραήλ είναι πράγματι δημοκρατικό, με πρότυπο την Αμερική, μόνο που διέρχεται κι αυτό μια μακρά μακαρθική περίοδο στο εσωτερικό και συμπεριφέρεται στις μειονότητες, εντός και εκτός του, το ίδιο αυταρχικά όσο και ο προστάτης του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]