Πώς εντοπίστηκε το βιβλίο: Καλοκαίρι του 2002 στη Σάνη της Χαλκιδικής. Έδειχνα στον φίλο μου θεσσαλονικιό Κώστα Λαμπριανίδη - πολιτικό μηχανικό που ζει στο Λονδίνο - τη συλλογή μου από παλιές κάρτες. Οι κάρτες αυτές είχαν ταχυδρομηθεί από γάλλους ή άγγλους στρατιωτικούς που υπηρετούσαν στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του Α` Παγκοσμίου Πολέμου. Ύστερα από μερικά επιφωνήματα εκπλήξεως, σχετικά με το πώς ήταν η Θεσσαλονίκη τότε και πώς είναι σήμερα, μου ανέφερε πως κάποιος συνάδελφός του Άγγλος είχε ένα βιβλίο του πατέρα του με τίτλο Salonica Front. Τον παρακάλεσα θερμά να τον πείσει να μου το δώσει να το διαβάσω. Η απάντησή του, η οποία άργησε να έρθει, ήταν αρνητική. Θεωρούσε το βιβλίο οικογενειακό κειμήλιο. Ζήτησα από τον φίλο μου να κάνει ακόμη μια προσπάθεια, να του ζητήσει να το φωτοτυπήσουμε και ενδεχομένως στη συνέχεια να το εκδώσουμε στα ελληνικά. Η απάντηση ήταν και πάλι αρνητική. Φοβήθηκε μήπως το βιβλίο `ταλαιπωρηθεί` ή και ενδεχομένως να χαθεί. Τότε μου διευκρίνισαν πως το βιβλίο δεν ήταν χειρόγραφο - όπως μέχρι τότε νόμιζα - αλλά κανονικά τυπωμένο. Συγγραφέας του ήταν ο Άγγλος λοχαγός A. J. Mann, ο οποίος υπηρετούσε την περίοδο του πολέμου στο λόχο αεροστάτων στη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησε, μέσω internet, μια συστηματική έρευνα από τον κ. Λαμπριανίδη να βρει κάποιο αντίτυπο του βιβλίου. Αφού πέρασαν μερικοί μήνες μου τηλεφώνησε ότι βρέθηκε ένα αντίτυπο σε κάποιο παλαιοπωλείο στη Γλασκώβη και με ρώτησε αν θέλω να το αγοράσω. Απάντησα καταφατικά. Το επόμενο καλοκαίρι το βιβλίο βρισκόταν στα χέρια μου και ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Το ξεφύλλισα και είδα ότι είχε πολύ ενδιαφέρον, διότι ο συγγραφέας δεν περιορίζεται μόνο σε περιγραφές στρατιωτικών επιχειρήσεων, αλλά περιγράφει λεπτομερώς και τη ζωή στα μετόπισθεν και κυρίως στη Θεσσαλονίκη. Η μεγάλη όμως έκπληξη ήταν ότι υπήρχαν και σαράντα αντίγραφα έγχρωμων ζωγραφικών πινάκων, του πολεμικού ζωγράφου W. Wood, ο οποίος υπηρετούσε στον ίδιο λόχο αεροστάτων με το συγγραφέα του βιβλίου. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]