"Το τέλος της αιωνιότητας": ένας βαρύς τίτλος, που όμως εδώ στεγάζει απλά, όμορφα ποιήματα για τα μικρά, τα τρυφερά, τα ταπεινά, τα ανθρώπινα....
Η αιωνιότητα ήταν ο πόλεμος. Η νεαρή ποιήτρια Στανισλάβα (Τάσα) Γκαβρίλοβιτς βίωσε στα πιο τρυφερά της χρόνια όλη του τη φρίκη. Έχοντας το χάρισμα να γράφει, μπόρεσε να ξεπεράσει, όσο γίνεται, τα τραύματά της, να διατηρήσει την πίστη της στην ύπαρξη του "μέρους της ανθρώπινης φύσης που μετέχει του θείου", και να συνεχίσει τη ζωή της μεταγγίζοντας αυτή την πίστη και στους άλλους.

Από την πρώτη κιόλας ανάγνωση, ένιωσα πως έπρεπε, πως όφειλα να προσπαθήσω να μεταφέρω στη γλώσσα μας την ευαισθησία, τη δύναμη και το λυρισμό αυτής της ποίησης, που από κάθε στίχο της εκπέμπει τα διαιώνια μηνύματα της αγάπης, της ειρήνης, αλλά και της διαμαρτυρίας και της αντίστασης απέναντι σε κάθε μορφής μισαλλοδοξία.

Π. Ασημόπουλος