Έχουν πει ότι οι μεγαλύτεροι πεζογράφοι είναι οι ποιητές. Στην περίπτωση του Μπρόντσκι αυτό αληθεύει πέρα για πέρα. Η οικονομία του λόγου και το ανάλαφρο ύφος του αφήνουν ένα άρωμα ιδιοφυΐας, που διασώζεται στη μεταφορά του κειμένου από γλώσσα σε γλώσσα. Το δοκιμιακό πεντάγωνο που σας παραδίδουμε εδώ μεταφρασμένο αναφέρεται σε θέματα που αφορούν στην Ελλάδα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Την Ελλάδα του Καβάφη, την Ελλάδα του Βυζαντίου, τη μούσα Κλειώ, την ελληνική γλώσσα του Μάρκου Αυρήλιου, αλλά και την ελληνική ποιητική παράδοση που διαπνέει τα έργα των κορυφαίων Λατίνων ποιητών.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
