Ο ξένος που θα έκρυβαν στο σπίτι τους ήρθε μια νύχτα με καταιγίδα. Σαν έβγαλε τα σκούρα ρούχα της βροχής που τον προστάτευαν, η Μαρία ένοιωσε τα πόδια της να λύνονται. Μπροστά της δεν στεκόταν ο κυρτός γεράκος που περίμενε. Μπροστά της έστεκε ένα παλικάρι με μάτια καταγάλανα σαν τα νερά της θάλασσας το καλοκαίρι. «Παναγιά μου» είπε από μέσα της - και δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου γιατί το έλεγε. Έτσι γεννήθηκε ο έρωτας του χθες. Ήταν στα τέλη της δεκαετίας του ’60, στα σκληρά χρόνια της δικτατορίας, όταν εκείνος, εκτελώντας μια αποστολή βρέθηκε στο νησί τους και στο σπίτι τους. Εκείνη, στα δεκατρία της τον ερωτεύεται αμέσως μ’ έναν έρωτα που δεν τολμάει να εκφράσει. Εκείνος την βλέπει σαν παιδί. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα φορτισμένη, γεμάτη αντιθέσεις, με την αγωνία συνεχώς να αλλάζει όψεις και την πραγματικότητα να ξεπερνάει σε ένταση και την πιο τρελή φαντασία, ο έρωτας της Μαρίας, κρυφός και διάχυτος, τρυπώνει υποσυνείδητα στα κύτταρα εκείνου ταράζοντας τη σκέψη και τα αισθήματά του. Μια ιστορία ανεκπλήρωτης αγάπης που ξεκινάει σε καιρούς ταραγμένους, αντέχει στο χρόνο και στο χωρισμό, κι ακολουθώντας τα γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο μας, φθάνει στην απόλυτη ολοκλήρωση. Ένας έρωτας που ξεκινώντας από το χθες αγγίζει αναλλοίωτος το σήμερα και μετατρέπει σε πάθος σχεδόν ερωτικό κάθε αναζήτηση για ομορφιά και γνησιότητα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]