Η κραυγή της απόγνωσης του Λεονάρντο και της Μπέρτα Μαρία φτάνει ως εμάς σαν το τραγούδι ενός έρωτα που πεθαίνει, μιας εξορίας που απειλεί, μιας νοσταλγίας που σκοτώνει. Στα πενήντα του χρόνια, ο Λεονάρντο Εστέμπαν επιλέγει την εξορία. Ο υποδειγματικός υπάλληλος, ο αφοσιωμένος πολίτης, εγκαταλείπει την Κούβα χωρίς να γνωρίζει ακόμα ότι δε θα επιστρέψει ποτέ. Όταν το Υπουργείο Εμπορίου τον στέλνει στη Γαλλία, ο Εστέμπαν αποχαιρετά τους φίλους του, το παρελθόν του και μια πατρίδα που έχει αρχίσει να κλονίζεται κάτω από το βάρος των «ξένων». Σε μια άγνωστη γη θα αναζητήσει την αγαπημένη μορφή ενός συγγενούς που τον ακολουθεί σαν σκιά χρόνια τώρα. Μοναδικός του δεσμός με το παρελθόν η Μπέρτα Μαρία. Η αισθησιακή ερωμένη του, ερωτευμένη πάνω από όλα με την επανάσταση, τον ακολουθεί ύστερα από εντολή της κουβανέζικής υπηρεσίας πληροφοριών και προσπαθεί να τον πείσει να επιστρέψει. Για δύο εβδομάδες ο Λεονάρντο και η Μπέρτα τρέφονται από το πάθος τους, ξανασμίγουν ενώ χάνονται, διχάζονται ανάμεσα στον έρωτα και το καθήκον τους. Και τελικά, το μόνο που μένει είναι ένα πένθιμο τραγούδι, παλιό όσο και ο κόσμος. Το τραγούδι του έρωτα και της εξορίας...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]