(. . .) Ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα του μοντερνισμού, τα Τρυφερά Κουμπιά συζητήθηκαν πολύ περισσότερο απ` όσο πραγματικά διαβάστηκαν. Δημοσιευμένα το 1914, θεωρήθηκαν κατά καιρούς αριστούργημα του γλωσσικού κυβισμού, θρίαμβος της νεωτερικότητας, θεαματική αποτυχία, συλλογή από ακατανόητες ασυναρτησίες, σκόπιμη φάρσα. . . Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη: «Αντικείμενα», «Φαγητά» και «Δωμάτια», συμβολικά του κόσμου μας που αποτελείται από τα πράγματα που κατέχουμε, τα υλικά που μας τρέφουν και τους χώρους που μας ενσωματώνουν. Οι περιγραφές τους δοκιμάζουν τα όρια της γραμματικής και συντακτικής μας εμπειρίας, αλλά και τα δεδομένα μας για την υποκειμενικότητα της έκφρασης, την καθαρότητα του βλέμματος, τη μοναδικότητα του φύλλου και την αυθεντικότητα της εθνικά αμιγούς γλώσσας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]