`Το εύθυμο πλήθος στο οποίο ο Μπωντλαίρ χαιρόταν να βυθίζεται έναν αιώνα πρωτύτερα έχει γίνει βαριεστημένο πλήθος του οποίου ο αυθορμητισμός είναι προσεχτικά ρυθμισμένος και μέσα σε αυτό οι επαφές είναι ψυχρά επιπόλαιες. Ο αυθορμητισμός έχει αντικατασταθεί από μια προσεκτική ευγένεια...`
Συνθήματα, ιδεογράμματα, κώδικες, φόρμες, σύμβολα κ.α. αποτυπώνονται σήμερα στον καμβά των δρόμων, μέσα από την τεχνική του stencil, του αυτοκόλλητου, της αφίσας, του μαρκαδόρου και λογής λογής άλλων υλικών.
Παλιές και νέες τεχνικές δίνουν μια νέα ώθηση σ` όλο τον κόσμο για να προβάλει και να προωθήσει πολιτικά και κοινωνικά αιτήματα, για να επικοινωνήσει εύκολα και με το λιγότερο δυνατό κόστος, δυναμικά και γρήγορα, καλύπτοντας αμέτρητα τετράγωνα από τον πολεοδομικό λαβύρινθο.
Αυτές οι `ασκήσεις δράσης` αποτυπώνουν με τον καλύτερα δυνατό τρόπο τις νέες ιδέες και τους νέους τρόπους που ολοένα εφευρίσκονται για την οικειοποίηση του δημόσιου χώρου, για την έκφραση και την κατάθεση ενός άλλου `πολιτικού` λόγου, σε ένα τοπίο που έχει φτιαχτεί για να μας `κλείνει` μέσα του, να μας `παθητικοποιεί` και να μας `εσωτερικεύει`.
Οι περισσότεροι από εμάς, `φτιαγμένοι` στο να είμαστε απασχολημένοι στις δουλειές μας, δεν διαθέτουμε χρόνο για τον απέναντί μας, πόσο μάλλον για ν` αποκρυπτογραφήσουμε τη γλώσσα του χώρου που μας περιτριγυρίζει. Υπάρχουν όμως κάποιοι οι οποίοι σε όλο αυτό το ουδέτερο περιβάλλον - ο τυχαίος παράγοντας - αναστατώνουν την αρμονία του κτισμένου χώρου. Είναι αυτοί που `ροκανίζουν` τον δημόσιο χώρο και τον ξαναζωντανεύουν, αυτοί που μας δίνουν αφορμές να δούμε και να σκεφτούμε κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Είναι τα καινά δαιμόνια της σύγχρονης εποχής.
Δημιουργούν μια άλλη γλώσσα, έναν άλλο κώδικα για όλους, για να αντιπαλέψουμε με επιτυχία τους ήδη υπάρχοντες προκάτ μύθους της πόλης, του χώρου εργασίας και κατοικίας. Στόχος αυτή η μεταδοτική ασθένεια να συνεχιστεί και προσδοκία η ανάσταση νεκρών... Ευκαιρία ο καθένας από μας να αρπάξει και να δει τη δυνατότητα να προβάλει τη δική του γλώσσα, τη δική του λαλιά.
Στο εξωτερικό υπάρχει μια έκρηξη αυτής της νέας μορφής εικαστικής και πολιτικής παρέμβασης. Το βλέπουμε μέσα και από την κυκλοφορία πολλών βιβλίων, αλλά κυρίως μέσα από τα ενήμερα websites. Υπάρχουν ήδη πολλοί καλλιτέχνες οι οποίοι είναι γνωστοί για τη δράση τους.
Στην Ελλάδα με την προϊστορία των πολιτικών συνθημάτων, τη στενή επαφή και των writers με τους πυρήνες του graffiti-art στην Ευρώπη και την Αμερική, το νέο αυτό ρεύμα και οι τεχνικές δεν άργησαν να βρουν το δρόμο τους. Σε περιορισμένη κλίμακα προς το παρόν, εισβάλουν στις πόλεις με συνθήματα, ονόματα, σύμβολα και εικόνες. (...)
Στο παρόν λεύκωμα θα περάσουν από μπροστά μας σχεδόν όλες οι μορφές παρέμβασης στο δρόμο που συναντάμε στην Ελλάδα. Από το πολιτικό σύνθημα, την πολιτική τοιχογραφία, μέχρι και την απλή ζωγραφιά ενός λουλουδιού στην άκρη μιας σκάλας.
Οι συμμετέχοντες (άλλοι εν γνώσει τους και άλλοι εν αγνοία τους) παρουσιάζονται αλφαβητικά και αυτό γίνεται μόνο για λόγους οργάνωσης του υλικού και της παρουσίασής τους. Στους συμμετέχοντες περιλαμβάνονται και έργα ξένων καλλιτεχνών που έδρασαν με έργα τους στην Ελλάδα, ενώ υπάρχουν και τρεις θεματικές ενότητες αφιερωμένες στα stencils, στα αυτοκόλλητα και στα ποικίλα σχεδιαγράμματα (χαρακτήρες, πρόσωπα, μονογράμματα κ.λπ.).
Το παρόν λεύκωμα είναι μια καταγραφή έργων από όλους όσοι έχουν να δηλώσουν και να μεταδώσουν κάτι μέσα από το κοινό τους δέρμα, το δρόμο. Μια πρόταση για ένα άνοιγμα των δρόμων και της μιλιάς μας.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]