Ο ΑντίΛΟΓΟΣ είναι πολεμική κριτική στην πολιτική και στους πολιτικούς, όπως την ασκούν στις μέρες μας. Και ξεκαθαρίζω, ευθύς εξ αρχής, πως αυτή η πολεμική κριτική δεν στοχεύει στην ταπείνωση και στον ευτελισμό των πολιτικών και της πολιτικής. Αντίθετα, οργισμένος λόγος είναι για την ΕΚΛΕΙΨΗ του ΛΟΓΟΥ από τα πολιτικά πράγματα. Για τη δουλοφροσύνη των πολιτικών (όσων εξ αυτών) στα κελεύσματα της παγκοσμιοποιημένης ανοησίας. Για τη μετάλλαξη της πολιτικής σε πολιτικαντισμό. Την καταβαράθρωσή της στη διαφθορά, στη διαπλοκή και στην ανυποληψία. Οργισμένο παράπονο εκφράζει ο ΑντίΛΟΓΟΣ, για τους κενόκρανους διανοουμενίζοντες, `βερεμόπληκτους` και `ρεπουσορετουσαρισμένους`, παντός καλάμου και μικροφώνου και ΜΜΕ (Μέσου Μαζικής Εγκεφαλομαλάκυνσης), και τους σφουγγοκωλάριους της νεοφιλελεύθερης αγοράς του παγκοσμιοποιημένου τίποτα, οι οποίοι, μαϊμουδίζοντας πολυπολιτισμικές παρλαπίπες, λησμονούν, περιφρονούν τους Έλληνες γίγαντες του Λόγου, που πρώτοι διατύπωσαν τις βασικές αρχές της ανθρώπινης κοινωνίας και πολιτικής: ` Εν δικαιοσύνη συλλήβδην πάσ` αρετή` (Ισοκράτης). ` Ανοσιώτατον και αγριώτατον άνευ αρετής η πολιτική` (Αριστοτέλης). Που πρώτοι διακήρυξαν το ελεύθερο φρόνημα απέναντι στους κραταιούς: ` Έμοι έλασσον Ζηνός ή μηδέν μέλει (πιο λίγο κι απ` το τίποτα με νοιάζει εμένα ο Δίας)`, κραυγάζει ο Προμήθευς Δεσμώτης του Αισχύλου, καρφωμένος στον βράχο από το Κράτος και τη Βία. Που πρώτοι διακήρυξαν την ανοιχτή στους ξένους πολιτεία (όχι, βέβαια, ξέφραγο αμπέλι για λαθρομετανάστες): `Και την πόλη μας κρατούμε ανοιχτή σε όλους και δεν διώχνουμε ποτέ ξένο κανένα που θα ήθελε να μάθει: Την τε γαρ πόλιν κοινήν παρέχομεν και ου ξενηλασίαις απείργομέν τίνα ή μαθήματος`, δηλώνει ο πατέρας της δημοκρατίας Περικλής. Και σε όσους διαμαρτύρονται ότι `δεν πρέπει να ισοπεδώνουμε`, ότι `δεν είμαστε όλοι ίδιοι`, απαντούμε: Δεν ισοπεδώνουμε. Δεν πρόκειται για ισοπέδωση. Για `σούμα`, απολογισμό της κατάστασης, όπως τη βιώνει ο κάθε πολίτης καθημερινά, πρόκειται. Και ο απολογισμός αυτός είναι αρνητικός. Τέλος, στον ΑντίΛΟΓΟ, παρατίθεται ο Οικουμενικός Λόγος των Ελλήνων απέναντι στη διακήρυξη του Νορβηγού σταυροφόρου, που καταγγέλλοντας την κενότητα της πολυπολιτισμικότητας, την υποκρισία της πολιτικής ορθότητας, τον μακιαβελισμό των σύγχρονων πολιτικών της Δύσης, διακηρύσσει τον σκοταδισμό και τον φασισμό της μίας και μόνης Θρησκείας, την ξενοφοβία και ξενηλασία, τον στείρο αντιφεμινισμό, το απόλυτο της μίας και μόνης ορθότητας: της ορθότητας της `εκλεκτής` βόρειας φυλής των γαλανομάτηδων και ξανθών (Nordics), που την `υποστηρίζει` με τη δολοφονία αθώων νέων, ομηλίκων του και ομοεθνών του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]