Αν υπάρχει μία λέξη η οποία μπορεί να χαρακτηρίσει τον Art Blakey, αυτή είναι ο ρυθμός. Για τον Blakey, τα κρουστά στη jazz δεν είχαν να κάνουν με το χρωματισμό της μουσικής αλλά με το ρυθμό. Τα ντραμς ήταν η μηχανή ου θα ωθούσε τη μουσική να σχηματοποιηθεί. Ουσιαστικά γύρω από αυτό το σκεπτικό χτιζόταν ολόκληρη η φιλοσοφία του. Δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί οραματιστής ή καινοτόμος, αν και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εδραίωση των bebop και hard bop. Έκανε σχεδόν το ίδιο πράγμα από την αρχή ως το τέλος της καριέρας του, αλλά το έκανε τόσο ιδιοφυώς καλά που κανείς δεν θα μπορούσε να τον ανταγωνιστεί.
