Η "Εισαγωγή Μότσαρτ" είναι αφιερωμένη στα διακόσια χρόνια απ’ τον θάνατο του συνθέτη. Είναι δείγμα ευγνωμοσύνης σ’ αυτή την μεγαλοφυΐα που πρόσφερε "ύψιστο" πνευματικό έργο για το καλό της ανθρωπότητας. Η εισαγωγή κινείται στα πλαίσια της παραδοσιακής φόρμας σονάτας με κάποιες ιδιομορφίες και ιδιαιτερότητες.

Έκθεση - Πρώτο θέμα
Μ. 1-21 Α(a)
Μ. 22-33 Α(b)
Μ. 34-56 Α(a)

Έκθεση - Δεύτερο θέμα
Μ. 57-69 Β(a)
Μ. 70-77 Β(b)
Μ. 78-92 Β(a)

Ανάπτυξη - Πρώτου θέματος
Μ. 93-123 Α (a b a)
M. 124-132 (Mozart hommage)

Ανάπτυξη - Δεύτερου θέματος
Μ. 133-149 Β (a b a)

Ανάπτυξη - επανάληψη - Mozart hommage
Μ. 150-173 Α+Β

Coda
M. 174-186

Το κύριο θέμα Α(a) έχει κίνηση, χάρη, ζωντάνια και στηρίζεται σε χαρακτηριστικά μελωδικά διαστήματα. Έτσι εμφανίζεται αρχικά στα έγχορδα (βιολιά Ι), τα οποία και ολοκληρώνουν την εξέλιξη της μελωδικής φράσης. Η γέφυρα που μεσολαβεί μας οδηγεί στο Α(b) που είναι καθαρά λυρικό (arioso) με έντονες μελωδικές εξάρσεις στο αγγλικό κόρνο και αμέσως έρχεται με χειμαρρώδη τρόπο η επανάληψη της αρχής Α(a), όπου όλη η ορχήστρα βρίσκεται σε δυναμική αποκορύφωση με ιδιαίτερα χαρακτηριστικές συνηχήσεις και ταυτόχρονα κλείνει όλο αυτό το μέρος.

Το δεύτερο θέμα Β(a) έχει ένα αργό χαρακτήρα με λυκνιζόμενα pizzicati στα έγχορδα και απαντήσεις στο όμποε. Αμέσως μετά έρχεται το Β(b) μέρος καθαρά εσωτερικό, εκστατικό θα έλεγε κανείς, επαναφέροντας την βασική μελωδία του αντίστοιχου μέρους του πρώτου θέματος Α(a), μόνο που αυτή τη φορά εμφανίζεται στη τρομπέτα. Έρχεται ξανά πάλι η επανάληψη με πιο εκρηκτικό τρόπο προετοιμάζοντας τη διάθεση μας για την επερχόμενη επεξεργασία. Πρωταρχικά εδώ έχουμε ανάπτυξη του χαρακτηριστικού πρώτου θέματος μιμητικά μεταξύ εγχόρδων και ξύλινων με αποκορύφωση αμέσως μετά με θριαμβευτικό τρόπο στις τρομπέτες. Η εξέλιξη του θεματικού υλικού μας φέρνει σε μία απροσδόκητη κατάσταση... στην "Mozart hommage". Γίνεται για έξι μέτρα η χρήση ενός αυθεντικού θέματος σε στυλ Μότσαρτ στα έγχορδα. Αμέσως μετά ερχόμαστε στην κανονική μουσική ροή, όπου εμφανίζεται το Α(b) θέμα και η μελωδία ανταλλάσσεται μεταξύ αγγλικού κόρνου και κόρνου. Διαδοχικά έρχονται αμέσως μετά στοιχεία του κύριου θέματος τα οποία ολοκληρώνονται με την αποκορύφωση του έργου. Όλα είναι "εν κινήσει...", στιγμιαία έχουμε μανά εμφάνιση της "Mozart hommage" και αμέσως μετά έρχεται η Coda και το τέλος του κομματιού με θριαμβευτικό χαρακτήρα.