"Αβέρωφ - Προύσσης: ασήμαντα, μικρά δρομολόγια. Όχι επειδή η διαδρομή είναι μικρή, αλλά επειδή η καρδιά δεν τολμά να τα κάνει μεγάλα. Τα περισσότερα είναι νυχτερινά δρομολόγια. Διαψεύσεις, ατέρμονες προσμονές και η ομίχλη -πηχτή όπως πάντα- να θαμπώνει τις σκοτεινές πιάτσες του έρωτα. Εκεί που οι στάλες τού ιδρώτα γλιστρούν στο χώμα και γίνονται αγίασμα".