Η αγάπη είναι η ενοίκηση κάποιου άλλου εντός του δικού μας προσώπου. Αγάπη είναι μια παρουσία. Όταν κοιτάζουμε το αγαπημένο μας πρόσωπο, στο βλέμμα μας έχει ανέβει ολόκληρη η ψυχή μας. Αγάπη είναι η γνώση πως αποτελούμε ζευγάρι και η αίσθηση πως είμαστε ένα με κάθε ζευγάρι που βλέπουμε -δύο εραστές, δύο σύννεφα, δύο περιστέρια που πετούν στον ουρανό, δύο αστέρια. . . Όλα τα φυτά, τα ζώα και τα πράγματα έχουν οικογενειακά χαρακτηριστικά και αντιγράφουν το ένα το άλλο. Υπάρχουν έντομα που μιμούνται φυτά και φυτά που μιμούνται έντομα· ζώα που είναι σαν το νερό, σαν τους βράχους, σαν την άμμο της ερήμου, σαν το χιόνι, σαν τα δέντρα. . . Καθετί στη φύση προσπαθεί να διαρρήξει τα ίδια του τα όρια. Όλα τα πλάσματα στον πιο κρυφό τους εαυτό και στα κατάβαθα της ύπαρξής τους πεινούν και διψούν για αγάπη. . . Ένας υπέροχος ύμνος στην αγάπη των ανθρώπων, της φύσης και του Θεού, από έναν υποψήφιο Νομπελίστα ποιητή!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]