Η ιδέα φάνταζε τόσο καλή τότε - ένα σχέδιο που θα τιμωρούσε τη μαμά για τους άσχημους τρόπους της και θα μ` έκανε ευτυχισμένη για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολύ καιρό. Έπρεπε να το είχα καταλάβει. Τα προειδοποιητικά σημάδια ήταν ολοφάνερα. Είναι παράξενο όμως πόσα δεν προσέχεις όταν θέλεις τόσο πολύ να πιστέψεις σε κάτι και σε κάποιον. Μπορείς να συνεχίζεις να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου για καιρό. Ώσπου έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι παίζεται η ζωή σου κορόνα γράμματα. Τότε είναι που ανακαλύπτεις το πραγματικό νόημα της αγάπης.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]