Ο συγγραφέας, καταπιάνεται με ζητήματα που άπτονται των διαπροσωπικών σχέσεων, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Την οικογένεια, τη φιλία, την εκπαίδευση, τις κοινωνικές σχέσεις. Παρουσιάζει, επίσης, ανάγλυφα και στηλιτεύει με καταγγελτικό τρόπο εκείνους, οι οποίοι, με μοναδικό γνώμονα τη σχετική οικονομική τους ευμάρεια και στερούμενοι κάθε ευγενικής ιδιότητας, αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους με αλαζονική διάθεση, στερημένοι οι ίδιοι την ανθρώπινη υπόσταση τους, υπέρ το δέον ανασφαλείς οι δυστυχείς... Και η ανασφάλεια τους τροφοδοτεί την υπεροψία τους, ως μέσον αντίστασης στην αδιαφορία που εισπράτουν απ` τον περίγυρο τους, με αποτέλεσμα να καταλήγουν στη συνείδηση των άλλων, αντιπαθείς και καταγέλαστοι...