Ένα παιδί ίσως να ρωτήσει: "Ποιο είναι το νόημα της ιστορίας του κόσμου;" Κι ένας μεγάλος, άντρας ή γυναίκα, ίσως αναρωτιέται: "Ποια συνέχεια θα `χει ο κόσμος; Πως τελειώνει όλη αυτή η ιστορία, και, αλήθεια, ποιο είναι το νόημά της;"
Εγώ πιστεύω πως όλη αυτή η ιστορία είναι η ίδια, η μια και μόνη, που ανέκαθεν μας τρόμαζε και μας συγκινούσε, κι έτσι ζούμε συνέχεια, συνεπαρμένοι και με τη σκέψη μας προσηλωμένη, μια κινηματογραφική ταινία με αλλεπάλληλα επεισόδια που δεν έχουν τελειωμό. Οι άνθρωποι είναι πιασμένοι -στη ζωή τους, στη σκέψη τους, στους πόθους και στις φιλοδοξίες τους, στη μικροψυχία και στην απονιά τους, αλλά επίσης στην καλοσύνη και στη μεγαλοψυχία τους- μες στο δίχτυ του αγαθού και του πονηρού. Νομίζω πως αυτή είναι η μόνη ιστορία μας, και πως διαδραματίζεται σε όλα τα επίπεδα της ευαισθησίας και της νοημοσύνης. [...]