Οι ήττες των δύο υπερδυνάμεων του 20ού αιώνα, των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ και της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν, κατέδειξαν με τον πιο έντονο τρόπο τη σημασία και τις ιδιαιτερότητες του μη συμβατικού πολέμου. Αποδείχτηκε περίτρανα και αποτελεί παράδειγμα για τους μεταγενέστερους ότι η συντριπτική υπεροχή σε στρατιωτικά και οικονομικά μέσα δεν αρκεί για να επιτευχθεί η νίκη, όταν ο αντίπαλος είναι ο ελαφρά εξοπλισμένος μαχητής που έχει τη λαϊκή υποστήριξη και καθοδηγείται από μια στιβαρή πολιτική οργάνωση.

Το παρόν βιβλίο θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα έργα για την καταστολή των εξεγέρσεων. Αναλύονται οι ιδιομορφίες του ανορθόδοξου πολέμου και προτείνονται συγκεκριμένες στρατηγικές και τακτικές ενέργειες, πάντα από τη μεριά του αντεπαναστάτη. Η εξαρχής δηλωμένη τοποθέτηση του συγγραφέα στο πλευρό της αντεπανάστασης διόλου δεν μειώνει τη νηφαλιότητα της ανάλυσής του, την ακρίβεια των παρατηρήσεών του και τη σαφήνεια των συμπερασμάτων του.

Το έργο αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο τόσο στον αντεπαναστάτη, για τον οποίο άλλωστε προορίζεται, όσο και στον επαναστάτη, στον οποίο δείχνει την προοπτική του αντιπάλου και τη διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων.