Ο Λέων Α. Ναρ συνθέτει την πρώτη συστηματική εργοβιογραφική μελέτη για τον ελληνοεβραίο Γιαννιώτη ποιητή και μεταφραστή Γιωσέφ Ελιγιά, ο οποίος συνέβαλε με το έργο του στην ανανέωση της ποιητικής παράδοσης που επιχειρήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του `20. Ο συγγραφέας αποκαθιστά τον ετερόκλητο χαρακτήρα του έργου του Ελιγιά εξετάζοντας παράλληλα το ζήτημα της ταυτότητας ενός εβραίου ποιητή στο Μεσοπόλεμο. Συνδέει την ποίηση του Γιωσέφ Ελιγιά, ο οποίος πρόταξε μπροστά στην ιστορική πραγματικότητα του Μεσοπολέμου μια στάση διαμαρτυρίας, αμφισβήτησης και κριτικής, με την εξωλογοτεχνική πραγματικότητα και τα κοινωνικο-πολιτικά συμφραζόμενα της εποχής. Στη μελέτη αυτή εξετάζεται επίσης ο ρόλος που έπαιξε στη διαμόρφωση της ποιητικής κοσμοθεωρίας του Ελιγιά η Ρωμανιώτικη Ισραηλιτική Κοινότητα των Ιωαννίνων, η γλώσσα, η οργάνωση και τα στοιχεία που συγκροτούσαν την ταυτότητα και την ιδιότυπη κουλτούρα της. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]