Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει μια σειρά άρθρων του Ν. Βίννικοτ που δημοσιεύθηκαν αρχικά υπό τον τίτλο `Συγκεντρωμένα γραπτά`, το 1958, και απευθύνονται σε ειδικούς και μη. Επανεκδόθηκαν το 1975 με εκτεταμένη εισαγωγή του Μάσουντ Καν, που συνδέει τα κείμενα αυτά με κατοπινές δημοσιεύσεις του Βίννικοτ, και έτσι παρουσιάζονται σήμερα στην ελληνική γλώσσα.
Η αξία του έργου του Βίννικοτ αναγνωρίζεται πλέον όλο και περισσότερο, όχι μόνο μεταξύ ψυχαναλυτών αλλά και μεταξύ ψυχολόγων, εκπαιδευτικών, κοινωνικών λειτουργών, αλλά και όλων όσοι ασχολούνται στην εργασία τους με τη φροντίδα παιδιών. Μεγάλο μέρος της αξίας αυτών των γραπτών βρίσκεται στη μοναδική σκοπιά από την οποία ο Βίννικοτ αντιμετωπίζει κάθε φορά το αντικείμενο της έρευνάς του. Μέσω αυτών, η παιδιατρική πληροφορεί την ψυχανάλυση και η ψυχανάλυση διαφωτίζει την παιδιατρική.
Αυτό το βιβλίο δεν ασχολείται με αλλαγές βασικών ψυχαναλυτικών εννοιών ή τεχνικών, αλλά με τη διαμόρφωση και δομική ιδεών, έναυσμα των οποίων υπήρξε η πρόκληση της καθημερινής εργασίας, που αποτέλεσε το βασικό υλικό της εμπειρίας του Βίννικοτ σε όλη του την επαγγελματική πορεία.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
