Στην «Απολογία του Σωκράτους» ο Ξενοφών υπερασπίζεται την μνήμη του μεγάλου του διδασκάλου. Συνθέτει τρεις εικόνες του Σωκράτους - την πρώτη προ της δίκης, την δευτέρα κατά την δίκη και την τρίτη εν αναμονή της θανατικής εκτελέσεως - στις οποίες βασικό χαρακτηριστικό είναι η γαλήνη και η αταραξία του ανθρώπου που δεν αδίκησε ποτέ κανένα και δέχεται τον θάνατο ως θείο δώρο για την απαλλαγή από τα βάσανα των γηρατειών. Κεντρικός ιδεολογικός πυρήνας του «Συμποσίου» του Ξενοφώντος είναι ο Σωκρατικός λόγος για τον έρωτα των ψυχών, τον αγνό έρωτα, που δημιουργεί τον δεσμό της φιλίας και γίνεται παιδαγωγός και προαγωγός σε έργα μεγάλα και σπουδαία. Ο σαρκικός έρωτας οδηγεί, αντιθέτως, στην ταπείνωσι και τον εξευτελισμό του νέου και γεμίζει την ψυχή με χυδαιότητα. Η υπό τον τίτλον «Πόροι ή περί προσόδων» περιεκτική συγγραφή του Ξενοφώντος αποτελεί την μοναδική δημοσιονομικού περιεχομένου πραγματεία, που μας περιεσώθη από την Ελληνική Αρχαιότητα και αναφέρεται στην πόλι των Αθηναίων. Μεταξύ των άλλων στο έργο αυτό ο Ξενοφών αναφέρεται στην οργάνωσι, ανάπτυξι και αξιοποίησι των αργυρούχων μεταλλείων του Λαυρίου (Λαυρείου).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]