Η Θεογονία του Ησιόδου είναι το μοναδικόν διασωθέν ιερόν αρχαίον κείμενον των Ελλήνων. Διότι ο Ησίοδος, καταληφθείς υπό της `ενθέου μανίας` των ποιητών, εξυμνεί κατά σειράν διαδοχής τα αθάνατα γένη. Το στέρεον βάθρον των 1022 στίχων της Θεογονίας προβάλλει την ψυχογονίαν των θεών και των τεράτων εις την ψυχολογίαν των θνητών. Από τα τέρατα του συλλογικού μας ασυνειδήτου εις την αρετήν της υπερσυνειδήσεως. Εκκίνησις το Χάος, η Γαία, ο εμβόλιμος Τάρταρος και ο `λυσιμελής` Έρως κατάληξιν έχουν το θείον γένος του Διός/νου, των εννέα θεαινών συζύγων και των είκοσι επτά θείων τέκνων του. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]