Στα τέλη του 3ου αιώνα π.Χ. η σημαντικότερη ελληνική αποικία στη Σικελία, οι Συρακούσες, αντιμετώπισαν το μεγαλύτερο κίνδυνο στην ιστορία τους: τους Ρωμαίους. Ο ρωμαϊκός στρατός, που μετρούσε μόνο νίκες, είχε κυριαρχήσει σε ολόκληρη την Ιταλία και αργά ή γρήγορα τα ρωμαϊκά στρατεύματα θα έφταναν έξω από τα τείχη της πόλης και θα ζητούσαν την παράδοσή της. Πράγματι το 212 π.Χ. οι Ρωμαίοι με αρχηγό το Μάρκελλο έφτασαν με στρατό και στόλο έξω από τις Συρακούσες και τις περικύκλωσαν από ξηρά και από θάλασσα. Οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι θα κατακτούσαν εύκολα τις Συρακούσες. Δεν είχαν όμως υπολογίσει την παρουσία του Αρχιμήδη, του μεγάλου μαθηματικού, φυσικού, αστρονόμου και μηχανικού της αρχαιότητας. Ο Αρχιμήδης οργάνωσε την άμυνα της πόλης με μηχανήματα που πρώτη φορά έβλεπε το ανθρώπινο μάτι. Κάτοπτρα συγκέντρωναν τις ακτίνες του ήλιου και τις έριχναν πάνω στα ρωμαϊκά πλοία, αιωρούμενα δοκάρια και βέλη έπεφταν σαν βροχή πάνω στους Ρωμαίους, σιδερένιες δαγκάνες αναποδογύριζαν τα πλοία τους, καταπέλτες εκσφενδόνιζαν εναντίον τους τεράστιους βράχους και βαριές μπάλες από μολύβι. . . Το φρούριο των Συρακουσών φάνταζε σαν ένας τρομακτικός γίγαντας με εκατοντάδες πελώρια σιδερένια χέρια έτοιμα να ρίξουν ακόμη και τον ουρανό στα κεφάλια όποιων τολμούσαν να το πλησιάσουν.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]