Το βιβλίο αυτό αποδίδει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στη δράση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού κατά τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπάρχουν χώρες, όπως η Μεγάλη Βρετανία, που για αιώνες επαίρονταν για τη δράση του Πολεμικού τους Ναυτικού, γιατί αποτελούσε την αιχμή του δόρατος της κυριαρχίας τους και της επιβολής τους. Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ήταν φυσικό, από την εποχή του Απελευθερωτικού Αγώνα και κατόπιν των πολέμων του 20ου αιώνα να δίνει την εντύπωση ενός μικρότερου αριθμητικά τμήματος της ελληνικής προσπάθειας. Η σύγκριση και ο συσχετισμός αυτός είναι απατηλός, γιατί αν αντιπαραθέσουμε το μέγεθος με το αποτέλεσμα, θα διαπιστώσουμε την τεράστια και αδιαμφισβήτητη συμβολή του Πολεμικού μας Ναυτικού στους πρόσφατους εθνικούς αγώνες. Στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13 ήταν ο Ελληνικός Στόλος που κυριάρχησε από την πρώτη στιγμή στο Αιγαίο και δεν επέτρεψε την από θαλάσσης μεταφορά τεραστίων δυνάμεων του Οθωμανικού Στρατού από την Συρία στο Μακεδόνικο Μέτωπο. Κατά την Εποποιία του 1940-45 και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αριθμητικά μικρός μας στόλος απέτρεψε αφ` ενός την παράλυση της μεταφοράς ανδρών και υλικού στο Μέτωπο, από την παρέμβαση του ισχυρού Ιταλικού στόλου, αλλά και την πιθανή και προγραμματιζόμενη απόβαση ιταλικών στρατευμάτων στα μετόπισθεν των επιχειρήσεων. Πέραν αυτών υπήρξε η μόνη πολεμική δύναμη που δεν διέκοψε ποτέ την πολεμική δράση με αποκορύφωμα να τύχει της τιμής της παραδόσεως, εκτός του Βρετανικού, μόνον στον ελληνικό Στόλο των Ιταλικών πολεμικών πλοίων. Εκτός της εκπληκτικής δραστηριότητας του Στόλου μας στις επιχειρήσεις της Μεσογείου, είναι αξιοσημείωτο ότι μονάδες μας μετείχαν στην απόβαση της Σικελίας και της Ιταλίας, στη Νορμανδία (6 Ιουνίου 1944) και με πολλαπλά πλοία στην απόβαση της Νοτίου Γαλλίας (15 Αυγούστου 1944). Η τιμή της δόξας ανήκει απόλυτα στο Πολεμικό μας Ναυτικό και καταθέτουμε την ευγνωμοσύνη μας για τους ηρωικούς νεκρούς και τους άνδρες του στις σελίδες αυτού του βιβλίου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
