Τα «Γεωπονικά», έργο το οποίο συντάχθηκε υπό την επίνευση του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄ Πορφυρογέννητου (10ος αιώνας) και συμπυκνώνει την πείρα αρχαίων συγγραφέων πάνω σε ποικίλα αγροτικά ζητήματα, αποτελεί ένα πολύτιμο κείμενο - κληρονομιά για τους κατεξοχήν αγροτικούς λαούς, όπως ήταν οι Έλληνες τουλάχιστον έως τα μέσα του 20ου αιώνα και πριν από την πλημμυρίδα της αστικοποίησης και της άκρατης εκβιομηχάνισης. Αποτελείται από είκοσι βιβλία, τα οποία παρέχουν πληροφορίες (. . .) από αρχαία γεωπονικά συγγράμματα, τα οποία συγκέντρωσε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Ουϊνδάνιος Ανατόλιος («Συναγωγή γεωργικών επιτηδευμάτων») και συμπεριελήφθησαν μαζί με το έργο του Διδύμου του Αλεξανδρέα («Περί γεωργίας εκλογαί») στη συλλογή του Κασσιανού Βάσσου (6ος αιώνας). Η συλλογή αυτή αποτελεί το κείμενο των «Γεωπονικών», που συνέταξε ανώνυμος διασκευαστής στο πλαίσιο των εγκυκλοπαιδικών ενδιαφερόντων του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]