Είναι η Μακεδονική Γαία πριν απ’ όλα μορφή στο είδος της μητέρας. Είναι κοίλη και μακρόθυμη, βαρεία και παράδοξη. Στον ήχο των αιώνων αντιδρά με υπόγειες φωνές. Όσο νοτίζεται με τα θαλασσινά κάτοπτρα, η φωνή της ορίζει ονόματα καθώς Βοττική, Πιερία, Ανθεμουσία, Ημαθία. Ενώ στα βουνά την άκουσαν να ψιθυρίζει: Πελαγονία, Τυμφαία, Δέρρις άκρα, Βρυγηίς, Βοττιαία, Ελίμεια, Εορδαία, Ορεστίς, η πάσα Μακεδονία. [. . .]
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
