[. . .] Σε όλα ανεξαιρέτως τα τοπία του Βαφιαδάκη επικρατεί μια γλυκειά γαλήνη. Ποτέ όμως ειδυλλιακά γλυκασμένη. Όταν μέσα στο κάδρο απαντώνται πρόσωπα, σε μέση ή και, εξουθενωμένα, σε μακρινή απόσταση, σπάνια την ταράζουν. Το πολύ-πολύ να της χαρίζουν ευρφρόσυνη νότα. Επιτηδευμένο αισθητισμό, μεθυστικής πνοής γραφικότητες, καθώς και εικόνες γλυκερής φυσιολατρίας, τα αποφεύγει. [. . .]
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]