Τι ήταν η «Γλαροφωλιά»; Μια σκηνή στημένη σ` ένα βράχο στη νότια άκρη της Μακρονήσου, αντίκρυ απ` το Σούνιο. Μια άθλια σκηνή που έμοιαζε περισσότερο με καταφύγιο γλάρων, παρά με ανθρώπινο κατάλυμα. Μια γλαροφωλιά, λοιπόν, κι εκεί μέσα δώδεκα άνθρωποι αντιμέτωποι με μια θύελλα μίσους και βίας, ακούγοντας ένα και το μοναδικό πρόσταγμα: «Θα λυγίσετε ή θα πεθάνετε». Δώδεκα άνθρωποι, που ανάμεσά τους συναριθμείται και ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, θα δοκιμάσουν στο πετσί τους και στην ψυχή τους τα παρανοϊκά πειράματα ενός έξαλλου εμφυλιοπολεμικού κράτους. Κοιτάξτε, όμως, τώρα τα περίεργα πράγματα που συμβαίνουν μ` αυτούς τους δώδεκα «ξεροκέφαλους». Κοιτάξτε με τι τρόπο αντιστέκονται: Αν αντέξεις απόψε στον πόνο, μπορεί ν` αντέξεις και αύριο. Ίσως τότε ν` αντέξεις και μια τρίτη μέρα, όποτε μη φοβάσαι τίποτε. Τους ξέφυγες οριστικά, «δήλωση μετανοίας» δεν θα πάρουν από τα χέρια σου. Αυτό το παιχνίδι, μια παράλογη εξωφρενική σχέση ανάμεσα στον μακρονησιώτη αγωνιστή και τον βασανιστή του. «Απόψε έχουμε δεξίωση», θα σαρκάσει ο συγγραφέας, «Θα δεξιωθούμε τους αλφαμίτες μας. Καταλαβαίνετε τι άγριο πάρτι θα γίνει». Αυταπάρνηση, χιούμορ, σαρκασμός, και πάνω απ` όλα πίστη ότι θα βγεις ζωντανός από τα χέρια των βασανιστών σου. Αυτή είναι η «Γλαροφωλιά» του Ηλία Στάβερη. Η σκηνή όπου δώδεκα άνθρωποι διαφύλαξαν την ιερή κιβωτό τους με μια και μόνο εντολή: «Τίμα την αξιοπρέπειά σου, πάλεψε ως το τέλος». Μ` αυτή και μόνη την εντολή δώδεκα άνθρωποι αναμετρήθηκαν με την παράλογη βία και έσωσαν τη δική τους ψυχή και την ψυχή ενός ολόκληρου κινήματος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]