Όπως η διαχειριστική χρήση του 2010 χαρακτηρίστηκε από σημαντικές αλλαγές στην Φορολογία των νομικών προσώπων έτσι και η χρήση 2011 επιφύλαξε αρκετές εκπλήξεις στα φορολογικά θέματα των εταιρειών, γενικότερα, όχι τόσο στη διαδικασία της φορολόγησής τους, όσο σε περιφερειακά θέματα μείζονος ενδιαφέροντος, όπως η (υποχρεωτική) αναμόρφωση των αποτελεσμάτων, η αλλαγή των φορολογικών συντελεστών η επέκταση του λογιστικού προσδιορισμού, η εξομοίωση της φορολογίας της ΕΠΕ με την ΑΕ, η καθιέρωση της παρακράτησης φόρου στα διανεμόμενα, το φορολογικό πιστοποιητικό κ.λπ. Ο Ν 3842, που ψηφίστηκε τον Απρίλιο του 2010, `προσπάθησε` να φορολογήσει με διαφορετικούς συντελεστές τα διανεμόμενα και τα αδιανέμητα κέρδη των νομικών προσώπων. Ωστόσο, όλοι θυμόμαστε ότι πριν την εκπνοή του ημερολογιακού έτους εφαρμογής του, ήταν ήδη γνωστό ότι η διαδικασία αυτή δεν θα εφαρμοσθεί ποτέ, για πολλούς και διαφόρους λόγους, κυρίως δε για την ύπαρξη υψηλού συντελεστή (40%) επί των διανεμομένων, αλλά όχι μόνο για αυτό. Έτσι, από τον Δεκέμβριο 2010, αναμενόταν η ψήφιση ενός νέου φορολογικού νόμου, ο οποίος θα έδινε μια διέξοδο στο σημαντικό ζήτημα της φορολόγησης των κερδών των εταιρειών, σε τέτοιο βαθμό που να μην επηρεάζονται (σχετικά) οι αποφάσεις για την διάθεση των αποτελεσμάτων τους. Ο νόμος αυτός ήταν τελικά ο 3943/2011, ο οποίος έδωσε κάποια λύση στο θέμα (βλέπε την σχετική Πολ. 1124/2011), τόσο της πρωτογενούς φορολόγησης των κερδών, όσο και της φορολόγησης των διανεμόμενων. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
