Δημήτριος πολιορκητής
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-303-117-8
Στοχαστής, Αθήνα, 2001
1η έκδ., Ελληνική, Νέα
€ 9.54 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
21 x 14 εκ, 96 σελ.
Περιγραφή

«Μ` αρέσει να παίζω με τις γυναίκες. Από το τηλέφωνο τις γνωρίζω. Τις ψυχολογώ. Ύστερα από πολλές κλήσεις ξέρω το χαρακτήρα τους. Αν με ενδιαφέρουν βγαίνω έξω. Διαφορετικά έχω μόνο τηλεφωνική συνομιλία μαζί τους. Υπάρχουν γυναίκες που με παίρνουν τα μεσάνυχτα. Μια από αυτές με πήρε σήμερα. Τη γνώρισα στην τράπεζα. Είχε έρθει να πληρώσει ένα λογαριασμό. Η φουκαριάρα είναι χωρισμένη. Σκέψου μια γυναίκα τριάντα χρονών να είναι μόνη της. Να μην έχει ένα άντρα να τη χαϊδέψει. Και το βράδυ να έρχεται σαν μαύρο πέπλο. Ποιος θα την βοηθήσει; Ποιος θα καταλάβει ότι θέλει την ερωτική συντροφιά; Τριγυρίζει στο κρεβάτι. Δεν μπορεί να κοιμηθεί. Χαϊδεύει τα πλήκτρα του τηλεφώνου. Με ξυπνά. Με ταξιδεύει σε ένα ταξίδι ερωτικό. Τα ερωτόλογά της, το πάθος της με διεγείρουν. Τι ευχαρίστηση. Τα χείλη της με συνεπαίρνουν. Χείλη κρυμμένα στο φως του σκοταδιού προσπαθούν να ανακαλύψουν πού είναι η ηδονή. Πάρε με στο τηλέφωνο, την παροτρύνω. Σου κάνει καλό. Τρεις μήνες μου τηλεφωνεί. Όταν κλείνει το ακουστικό τότε νοιώθει καλύτερα. Το μαύρο πέπλο που καλύπτει την ψυχή της διαλύεται από τις άκρες ενός άσπρου πέπλου που υφίσταται μια μεταμόρφωση καλύπτοντας το μελαχρινό δάσος...». Δεν είναι περίεργο που γι` αυτόν τον άγνωστό μας Δημήτριο Πολιορκητή γνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε απείρως περισσότερα από όσα ξέρουμε για τον Μακεδόνα στρατηλάτη; Τα κείμενα του Ιντζέμπελη, αφορούν στιγμές που έχουμε ζήσει, εικόνες που έχουμε δει, γεγονότα που πρόκειται να μας συμβούν. Μιλάνε για την πίκρα, τους ασίγαστους πόθους μας, τα καθημερινά μας τραύματα, με γνώση και αυθεντικότητα. Η χαμένη αθωότητα, ο έρωτας, η τιμή, η ανθρωπιά και αξιοπρέπεια του απλού ανθρώπου, αυτός ο «κόσμος ο μικρός, ο μέγας», δεν έχει εκλείψει. Απλά χώνεται πιο βαθιά μέσα μας για να σωθεί από τον βομβαρδισμό της καθημερινής βαρβαρότητας. Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, είναι ένας νέος, σύγχρονος συγγραφέας, που όπως και το όνομά του -κατά παράξενη σύμπτωση δηλώνει-, μας φέρνει τελικά ένα αισιόδοξο και ελπιδοφόρο μήνυμα για το μέλλον της πεζογραφίας μας. Διαβάστε τον.


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]