(...) «Επιχείρησα στον σύντομο αυτό πρόλογο να επισημάνω τις πιο επαναστατικές εξελίξεις στη φυσική της δεκαετίας του `80. Μέσα από τις εξελίξεις αυτές αναδεικνύεται όλο και πιο συγκεκριμένα η ενότητα της ύλης μέσα στη διαφορότητα των μορφών της, η οντική ενότητα `ύλης` και πεδίου, το αέναο κοσμικό γίγνεσθαι που πραγματοποιείται μέσα από τη γενετική συσχέτιση αντιθετικών δομών και διεργασιών, η ανάδειξη της αλληλεπίδρασης σε θεμελιώδη οντολογική κατηγορία. Η σχέση εμφανίζεται όλο και πιο καθοριστικά ως συστατική του αντικειμένου, ενώ την ίδια στιγμή το αντικείμενο είναι η πηγή των συστατικών του σχέσεων».

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]