«[...] Οι φόβοι ξαναφουντώνουν πού και πού. Η οργή μου φουντώνει σπανίως. Κατευθύνθηκα προς την τρέλα, αλλά βγήκα με ελιγμούς, αποκτώντας κι άλλους μίνι μύθους. Ανέφερα την παραπάνω ιστορία σε χιλιάδες διψασμένους για μύθους ανθρώπους. Δεν τη δέχονται. Μου λένε, οι πρωταγωνιστές είναι νεκροί και δεν μπορούν να τη διαψεύσουν ή να την επιβεβαιώσουν.
[...] Χαμογελάω αυτάρεσκα. Δείχνω το Λος Άντζελες και ζητάω μερίδιο από τον εφιάλτη».

Η εμμονή το Ελλρόυ με τη σκοτεινή πλευρά του Λος Άντζελες είναι προσωπική και ζωτική, τροφοδοτημένη από τον ανεξιχνίαστο φόνο της μητέρας του, όταν ήταν δέκα ετών. Τούτο το καθοριστικό γεγονός κινητοποίησε μια πρώιμη μανία με τα αστυνομικά τσέπης. Η προσωπική του γραφή τοποθετείται σ` έναν συχνά βίαιο υπόκοσμο πουλημένων αστυνομικών, πολιτικών, σταρ, κουτσομπολιού και διαδόσεων, με ομολογημένη την εγκληματική του σχέση με τα ναρκωτικά.
Ο Ελλρόυ εξερευνά τη μνήμη, την ιστορία, τα γεγονότα και τη μυθοπλασία με αδιάκοπη ενέργεια και ζωτικότητα. Αυτό που ξεπροβάλλει είναι ένα εντατικό, μυθικό όραμα της Τίνσελτάουν, του Χόλυγουντ και του Λος Άντζελες δηλαδή, στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα.
Το «Εγκλήματα κατά συρροήν» αποτελεί μια ζωντανή απεικόνιση της τοπογραφίας του Λος Άντζελες της δεκαετίας του `50, κατά Ελλρόυ. Αυτή η συλλογή συγκεντρώνει τις έρευνές του στα αστυνομικά αρχεία, τα σκανδαλοθηρικά περιοδικά και τον Τύπο της εποχής, τα πολιτικά γεγονότα, τον κόσμο του κινηματογράφου και της σόου-μπίζνες - με άξονα πάντα την έρευνα για τον ανεξιχνίαστο φόνο της μητέρας του. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]