Αρχίζοντας από μια κριτική διασαφήνιση της αναλυτικής γλώσσας και ορολογίας που χρησιμοποιείται στη μελέτη των συγγενικών συστημάτων, ο Λουί Ντυμόν μας εισάγει στα δύο βασικά θεωρητικά σχήματα που καθόρισαν την ανθρωπολογία της συγγένειας. Πρόκειται για μια εμπεριστατωμένη κριτική παρουσίαση, αφενός στη (βρετανική) δομολειτουργική προσέγγιση που οικοδομείται πάνω στην αρχή της «καταγωγής» (τη λογική της «ουσίας») κι αφετέρου στη (γαλλική) στρουκτουραλιστική προσέγγιση που οικοδομείται πάνω στην αρχή της «επιγαμίας» (τη λογική της «ουσίας»). (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
