(...) Η αρχική, προ δεκαετίας περίπου, θέσις της Εκκλησίας ήτο η υποχρεωτική αναγραφή του θρησκεύματος. Τούτο άλλωστε προέβλεψε και ο ν. 1899/91. Η Εκκλησία έκαμεν ήδη την πρώτην υποχώρησιν. Από της αρχικής της τοποθέτησεώς της υπέρ της υποχρεωτικής αναγραφής του θρησκεύματος εις τα νέας ταυτότητας, μετεκινήθη εις την πραιρετικήν. Και τούτο δια να συμπορευθεί με την επιταγήν του ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, εφόσον τινές των θρησκευτικών μειονοτήτων της χώρας και των αιρετικών και παραθρησκευτικών κινημάτων θεωρούν ότι εκτίθενται εις διακρίσεις εις βάρος των με την αναγραφή του θρησκεύματός των εις την ταυτότητά των. Και ανέμενε την κατανόησιν εκ μέρους των κρατούντων. Αντ` αυτής ενεπαίχθη και εμπαίζεται. (...) Η Εκκλησία ούτε ηττάται, αλλ` ούτε και συμβιβάζεται. (...)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]