Η λιόχαρη ελληνική γη από τα προϊστορικά χρόνια προσέφερε με απλοχεριά στους κατοίκους της ευλογημένης αυτής χώρας εξαιρετικής ποιότητας πρώτες ύλες, ώστε να μπορέσουν μ` αυτές να αναγάγουν την υλική ανάγκη του ανθρώπινου οργανισμού για διατροφή σε μια αισθαντική επιστήμη και τέχνη.
Η γαστρονομία, μια από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις μιας αναλώσιμης και εφήμερης εφαρμοσμένης τέχνης, χαρακτηρίζει όλους τους μεγάλους πολιτισμούς με πανάρχαιες καταβολές. (...)
Πάντως, ακόμη και σήμερα η ελληνική μαγειρική, με τις θαυμαστές τοπικές ποικιλίες της, παραμένει βασικά η ίδια με αυτή που περιγράφουν στα αρχαϊκά χρόνια ο Όμηρος και ο Ησίοδος και στα ελληνιστικά ο Αθηναίος. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]