Με μέτρο τις ανθρώπινες ανάγκες, στο πλαίσιο ενός συνεκτικού κοινωνικού ιστού και μιας αειφόρου ανάπτυξης, αποστολή της Παιδείας ήταν η δημιουργία ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων που γνωρίζουν να «ίστανται» ως ικανά και τίμια στελέχη στις δύσκολες συνθήκες της παραγωγικής διαδικασίας αλλά και να «υπάρχουν» ως σκεπτόμενοι δημοκρατικοί πολίτες. Σε μια σκληρή εποχή ευτελισμού του πρώτιστου Δημόσιου Αγαθού της Παιδείας και διά της εμπορευματοποίησης, είναι δημοκρατικός μας καθήκον και ο αγώνας για τη διάσωση αυτής της αποστολής. Αποτέλεσμα πολυετούς μελέτης και δεκαετιών άσκησης του εκπαιδευτικού, ερευνητικού και διοικητικού λειτουργήματος, το δοκίμιο αυτό περιέχει αναλυτικές και συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις, για τις αναγκαίες βαθιές τομές σε πολλά ζέοντα εκπαιδευτικά θέματα της Ελληνικής και της ευρύτερης Ευρωπαϊκής κοινωνίας. (. . .) Αισιοδοξώ στη σκέψη πως, όταν καταθέτεις τις όποιες σαφείς απόψεις και συγκεκριμένες λύσεις σε θέματα Παιδείας, κάποιο όφελος υπάρχει: θέτεις τον δείκτη του χεριού σου στα πραγματικά προβλήματα της νέας γενιάς, βραχυκυκλώνεις την παραπομπή στις καλένδες μέσω διαλόγου επί ανώδυνων γενικοτήτων, διατηρείς τη δυνατότητα της έγκαιρης λύσης, μόνο ρεαλιστικό δικαίωμα στην ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]