(...) Η παρούσα πραγματεία προβαίνει διεξοδικώς στην ερμηνευτική ανάλυση και θεολογική θεώρηση των διηγήσεων αυτών των τριών πρώτων κεφαλαίων της Γενέσεως. Σκοπός της είναι ν` αποκαλύψει τον κεκρυμμένο θησαυρό των σωτηριωδών αληθειών και αιωνίων αξιών του περιεχομένου τους και δι` αυτών να ωνίων αξιών του περιεχομένου τους και δι` αυτών να φωτίσει κατά το δυνατόν το μυστήριο του Δημιουργού και της Δημιουργίας, το οποίο προβάλλει ανεξιχνίαστο στον άνθρωπο κάθε εποχής. Η παράθεσή τους γίνεται από το κείμενο της Μεταφράσεως των Εβδομήκοντα (Ο`), η οποία αποτελεί την επίσημη εκκλησιαστική μας Βίβλο. Παράλληλα όμως χρησιμοποιείται και το Μασωριτικό Εβραϊκό κείμενο (ΜΚ), κυρίως όπου υπάρχουν διαφοροποιήσεις σε σχέση μ` αυτό, για την καλύτερη κατανόηση του θεολογικού νοήματος. Η ερμηνεία του περιεχομένου τους βασίζεται στην ερμηνευτική παράδοση της αρχαίας χριστιανικής Εκκλησίας, όπως αποτυπώνεται στα υπομνήματα των πατέρων και εκκλησιαστικών συγγραφέων. Συνάμα λαμβάνει υπόψη της και τα πορίσματα της παλαιότερης και σύγχρονης επιστημονικής έρευνας της Παλαιάς Διαθήκης, τα οποία καταγράφονται στα έργα των ειδικών βιβλικών ερμηνευτών. Εννοείται ότι στην εφαρμογή της είναι συνεπής προς την αρχή της Βιβλικής Ερμηνευτικής, η οποία ορίζει ότι ο ορθόδοξος ερμηνευτής οφείλει πρωτίστως να κατανοεί ορθώς, να εκθέτει σαφώς και να μεταδίδει ακριβώς στους πιστούς την αποκεκαλυμμένη στην Αγία Γραφή και αποθησαυρισμένη στην Ορθόδοξο Εκκλησία σωτηριώδη αλήθεια, αιτούμενος προς τούτο τον παρά του Θεού φωτισμό. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]