Θα έπρεπε, όπως τουλάχιστον συνηθίζεται, το βιβλίο αυτό να αρχίζει με ένα σύντομο βιογραφικό. Θα ήταν ίσως κουραστικό και δε θα έδινε την πραγματική εικόνα μιας πολυτάραχης ζωής, ανάμεσα στη νοσταλγία του χωρίου, της Αγια-Παρασκευής, και της πολυτραγουδισμένης Σμύρνης, και των πολέμων της γενιάς του, των επαναστάσεων, της μεγάλης καταστροφής, της αέναης μάχης της δημοσιογραφίας.
Προτίμησα να αρχίσω με το πιο αγαπημένο κείμενό του, τον `Πελαΐσιο`, αγαπημένο πολύ γιατί φαίνεται να είναι ένα είδος μυθιστοριογραφίας των ναυτικών προγόνων της φαμίλιας, αγαπημένο τόσο, που στο αγόρι που γεννιέται δίνει το όνομα: Πελαΐσιος Ιωάννης Καψής ή Συμιακάκης. Αυτό είναι το πλήρες όνομά μου και ίσως να ήταν λάθος που δεν το χρησιμοποιώ ολόκληρο.
Την ανάγκη ενός τυπικού βιογραφικού καλύπτει ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε στον Προσφυγικό Κόσμο και αναδημοσιεύεται στις τελευταίες σελίδες.