Το Θέατρο του Νέου Κόσμου γιορτάζει φέτος τα 10 χρόνια του.
Η φετινή χρονιά και η δεύτερη δεκαετία μας αρχίζουν μ` έναν συμβολικό τρόπο: η παράσταση "Ένας στους δέκα", που επιλέξαμε να είναι η εναρκτήρια της σεζόν, είναι βασισμένη σε εμπειρίες μεταναστών: ο Λαέρτης Βασιλείου που σκηνοθετεί και οι ηθοποιοί Κρις Ραντάνοφ, Ένκελεντ Φεζολλάρι και Δαβίδ Μαλτέζε είναι μετανάστες δεύτερης γενιάς στην Ελλάδα, άνθρωποι που ήρθαν εδώ με τους γονείς τους, ή μόνοι τους, αρκετά χρόνια μετά την πρώτη μαζική κάθοδο μεταναστών στις αρχές την δεκαετίας του `90, σπούδασαν θέατρο εδώ ή στην πατρίδα τους.

Ως τώρα το ελληνικό θέατρο έχει παρουσιάσει έργα που καταπιάνονται με το θέμα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, και ειδικότερα με τον οδυνηρό επίλογο της ιστορίας των πρώην σοσιαλιστικών κρατών που έφερε αναταράξεις και στις κοινωνίες των ευρωπαϊκών κρατών και μας έκανε χώρα υποδοχής μετεναστών. Το Θέατρο του Νέου Κόσμου έχει ανεβάσει τον "Κοινό Λόγο" της Έλλης Παπαδημητρίου (εγκαινιάζοντας το Θέατρο του Νέου Κόσμου το 1997), τη "Βρομιά" του Ρόμπερτ Σνάιντερ και τους "Εμιγκρέδες" του Μρόζεκ με συντελεστές και ηθοποιούς από την Αλβανία. Ωστόσο είναι η πρώτη φορά, αν δεν κάνω λάθος, που παίρνουν το λόγο οι ίδιοι οι μετανάστες, δημιουργούν και παίζουν ένα έργο με θέμα τις δικές τους εμπειρίες. Τους ευχαριστούμε που μπήκαν στην παρέα μας και δέχτηκαν την πρότασή μας για ένα τέτοιο θέαμα, που είναι πολιτικό θέατρο πέρα από κλισέ, στη γραμμή που πιστεύουμε και προσπαθούμε αυτά τα 10 χρόνια. [...]

(από τον πρόλογο του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, "Από τον `Κοινό Λόγο` στο `Ένας στους δέκα`")